Αμερικανικό "βαθύ κράτος" και Ευρωπαϊκή Αριστερά

 
Βασικοί λόγοι για τους οποίους το Αμερικανικό "βαθύ κράτος" θα επιχειρήσει να εμποδίσει μια γενική άνοδο της Αριστεράς στην Ευρώπη.

του system failure  
Είναι βέβαιο ότι διάφορα Αμερικανικά "think tanks" θα παρακολουθούν προσεκτικά αυτή τη στιγμή την άνοδο της Αριστεράς στην Ευρώπη (http://failedevolution.blogspot.gr/2014/11/blog-post_22.html), με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, το Podemos στην Ισπανία και το Die Linke να αναλαμβάνει ήδη την....

πρωθυπουργία στο Γερμανικό κρατίδιο της Θουριγγίας. (http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/sti-thoyriggia-proti-fora-prothypoyrgos-apo-tin-aristera)

Η άνοδος της Αριστεράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο φαίνεται ότι έρχεται με αρκετά γρήγορους ρυθμούς, καθώς μόλις πριν από περίπου ένα μήνα, είχε επισημανθεί σε αντίστοιχο άρθρο ότι: "Μια Αριστερή κυβέρνηση, σε μια πλήρως 'νεοφιλελευθεριοποιημένη' Ευρώπη ταγμένη απόλυτα στα συμφέροντα των πλουτοκρατών, θα είναι σαν ένας "Δον Κιχώτης" που θα κυνηγά ανεμόμυλους. Η υιοθέτηση της λιτότητας και των περικοπών από την ίδια τη Γερμανία, καθώς και η καταστολή του μετώπου κατά της λιτότητας, θα απομονώσουν πλήρως μια τέτοια κυβέρνηση, εκτός και αν βιώσουμε μια γρήγορη και γενική άνοδο της Αριστεράς και των αντι-νεοφιλελεύθερων δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη, που θα μπορούσαν να αλλάξουν αποφασιστικά την έκβαση του ταξικού πολέμου. Καθώς η σημερινή Ευρώπη δείχνει στους λαούς το πιο αποκρουστικό της πρόσωπο, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου απίθανο." (http://failedevolution.blogspot.gr/2014/10/blog-post_16.html)

Είναι αξιοσημείωτη η ταχύτητα με την οποία το Αμερικανικό πολιτικό μοντέλο, ειδικά μετά την προεδρία Κλίντον, υιοθετήθηκε από την Ευρώπη, με την μετάλλαξη των Σοσιαλδημοκρατών. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα, είναι το ΠΑΣΟΚ της εποχής Σημίτη, το οποίο, υπό το σύνθημα του "εκσυγχρονισμού", εφάρμοσε πλήρως την νεοφιλελεύθερη συνταγή της ελεύθερης αγοράς και του χρηματιστηριακού μετασχηματισμού σχεδόν κάθε τομέα της οικονομικής δραστηριότητας.

Καθώς η Αριστερά στις ΗΠΑ δαιμονοποιήθηκε και εξαφανίστηκε ολοσχερώς από το πολιτικό σκηνικό για δεκαετίες, η Ευρώπη έμελε να αποτελέσει το πεδίο των νέων Αριστερών πολιτικών δυνάμεων, ειδικά μετά την τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση. Αναπόφευκτα, οποιαδήποτε πιθανή αλλαγή, θα ξεκινήσει από την Ευρώπη και θα ακολουθήσει αντίστροφη πορεία από αυτή του νεοφιλελευθερισμού στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Επομένως, μια πρώτη συνέπεια θα ήταν η Ευρωπαϊκή Αριστερά να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για μια εναλλακτική πολιτική λύση απέναντι στο διπολικό πλουτοκρατικό πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ, το οποίο ενισχύθηκε ιδιαίτερα από την κυβέρνηση Κλίντον στις αρχές της δεκαετίας του 90, εξασφάλισε οριστικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και στέρησε εξολοκλήρου από τον Αμερικανικό λαό την δυνατότητα να ψηφίζει για τα συμφέροντά του.

Μια δεύτερη επίπτωση για το Αμερικανικό "βαθύ κράτος", θα ήταν, ενδεχομένως, η "απώλεια" της Ευρώπης στο γεωπολιτικό πεδίο του νέου Ψυχρού Πολέμου. Εκτός από τους Βρετανούς, οι οποίοι έχουν παραδοσιακούς δεσμούς και κοινά συμφέροντα με τις ΗΠΑ, η υπόλοιπη Ευρώπη θα μπορούσε να "γείρει" προς την πλευρά του Σινο-Ρωσικού μπλοκ, το οποίο αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, τόσο σε στρατιωτικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο, αποκτώντας όλο και περισσότερη αυτονομία από το Δυτικό οικονομικό σύστημα, προσελκύοντας και άλλες χώρες.

Μια τρίτη επίπτωση θα ήταν η απότομη διακοπή του Ελληνικού πειράματος και καθολική εφαρμογή του σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια αντίστροφη κατάσταση ενάντια στην επιταχυνόμενη εξάπλωση του νεοφιλελεύθερου δόγματος* στην πιο ακραία του μορφή, η οποία αποτελεί τον προπομπό για την νέα παγκόσμια Φεουδαρχία.

Οι πλουτοκράτες θα κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν χρόνο. Ο πόλεμος έχει ήδη αρχίσει την Ευρώπη. Το συστημικό κατεστημένο στην Ελλάδα προσπαθεί να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως μια μη-σοβαρή πολιτική δύναμη και να υποβαθμίσει την ραγδαία αλλαγή του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού, ειδικά μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές. Την ίδια στιγμή, η παρούσα κυβέρνηση είναι έτοιμη να καταρρεύσει και προσπαθεί να σύρει την Αριστερά σε συμβιβασμούς, ώστε να την στιγματίσει ως εξίσου συνένοχη για τα καταστροφικά μέτρα που επιβάλει η Τρόικα, εφόσον χρειαστεί.

Στην μεταπολεμική ιστορία και καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπάρχει ένα πλήθος ενεργειών από την πλευρά των ΗΠΑ, με τις οποίες επιχείρησαν να αποτρέψουν την άνοδο της Αριστεράς στην Ευρώπη. Από επιχειρήσεις προβοκάτσιας από μυστικούς στρατούς ενάντια σε Αριστερές οργανώσεις (Gladio στην Ιταλία), μέχρι υποστήριξη δικτατορικών καθεστώτων (χούντα στην Ελλάδα). Είναι βέβαιο ότι το Αμερικανικό "βαθύ κράτος" θα επιχειρήσει να αποτρέψει ένα ντόμινο ανόδου της Αριστεράς στην Ευρώπη, για άλλη μια φορά, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα ζημιογόνο για τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη. Η προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ έχει ήδη αρχίσει.

Όλα αυτά τα σενάρια, ωστόσο, θα μπορούσαν να εντείνουν την "νευρικότητα" των νεο-συντηρητικών της Ουάσιγκτον αναγκάζοντάς τους να επιταχύνουν τους σχιζοφρενικούς τους σχεδιασμούς για μια γενική σύγκρουση με τη Ρωσία, ως την μόνη εναλλακτική λύση απέναντι στη δραματική μετατόπιση της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισορροπίας, εκτός αν υπάρξει μια γρήγορη ανάπτυξη μιας αντίστοιχης πολιτικής δύναμης στις ΗΠΑ, που θα εμπνευστεί από την Ευρωπαϊκή Αριστερά. Και το ιδανικό θα ήταν μια τέτοια δύναμη να προέκυπτε από τα κινήματα των δρόμων (κίνημα Occupy, κ.λ.π.), όπως συνέβη με το Podemos στην Ισπανία.

Μια ενοποιημένη Αριστερά θα μπορούσε να πυροδοτήσει ραγδαίες εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο ενάντια στην επέκταση του νεοφιλελευθερισμού, καταστρέφοντας τα σχέδια της πλουτοκρατίας για ολοκληρωτική κυριαρχία. Αυτό θα απαιτούσε, ασφαλώς, να παραμείνει ιδεολογικά καθαρή και να μην μεταλλαχθεί και απορροφηθεί από την νεοφιλελεύθερη αντίληψη, όπως στην περίπτωση των Σοσιαλδημοκρατών. Σε αντίθετη περίπτωση, το νέο πολιτικό κενό, απουσία οποιασδήποτε άλλης εναλλακτικής πολιτικής δύναμης για να το συμπληρώσει, θα μπορούσε να γεννήσει πρωτοφανείς και ανεξέλεγκτες καταστάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες.

____________________________________________________________

* Σχέδια, τα οποία να είχαν ενδεχομένως ως απώτερο στόχο την μελλοντική διάσπαση της αχανούς Ρωσικής επικράτειας και την εγκαθίδρυση φιλοδυτικών καθεστώτων, με στόχο, όχι μόνο την κατάκτηση των πολύτιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών, αλλά και την οριστική επιβολή του νεοφιλελεύθερου δόγματος σε "αχαρτογράφητες" περιοχές και πληθυσμούς.

http://failedevolution.blogspot.gr/2014/05/blog-post_14.html