Γράφει ο Γιώργος Κ. Καββαδίας Εκπαιδευτικός - ερευνητής
Ο φετινός Νοέμβριος στιγματίζεται από τον αστυνομικό κλοιό που έχει στηθεί γύρω από τα πανεπιστήμια και τη βίαιη καταστολή των μαθητικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων. Παραμονές της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και η «παιδαγωγική» της βίας και του αυταρχισμού της κυβέρνησης και του πρύτανη του ΕΚΠΑ επιβάλλουν τη μόνιμη παρουσία της αστυνομίας στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου για την επιβολή του «νόμου και της τάξης», το
κλείσιμο της Νομικής, ενώ και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σφραγίστηκε
αμφιθέατρο και διακόπηκαν τα μαθήματα για να μην πραγματοποιηθεί συνέλευση
φοιτητών. Στη συνέχεια «απρόκλητες επιθέσεις» των ΜΑΤ, με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ο τραυματισμός φοιτητών συνθέτουν το γκρίζο τοπίο της βίας και του αυταρχισμού.
Είχαν προηγηθεί, βέβαια, από τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη οι κινητοποιήσεις και καταλήψεις των μαθητών διαμαρτυρόμενοι για το «Νέο Λύκειο» και την περιβόητη «Τράπεζα Θεμάτων» που λειτουργεί ως μηχανισμός έξωσης των κοινωνικά αδύνατων μαθητών από το σχολείο. Στο στόχαστρο των μαθητικών αντιστάσεων τόσο η γενίκευση του θεσμού της «μαθητείας», της απλήρωτης εργασίας, όσο και η προκλητική υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Με την παράταση του σχολικού έτους, την παρέμβαση εισαγγελέα και αστυνομίας, απάντησε η κυβέρνηση διά του υπουργού Παιδείας. Το μάθημα που πρέπει να διδαχθούν μαθητές και φοιτητές από τη Γραμματική και το Συντακτικό του... αυταρχισμού και της βίας είναι ένα: να εθιστούν στην ιδέα ότι δεν έχουν βασικά δικαιώματα και ελευθερίες, όπως αποτυπώνεται και στη... φαεινή ιδέα του πρύτανη του ΕΚΠΑ για κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων και ηλεκτρονική ψηφοφορία. Να σκύψουν το κεφάλι και να γίνουν οι αυριανοί «απασχολήσιμοι»-καύσιμη ύλη για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αλλωστε το δόγμα του υπουργού Παιδείας για «λιγότερη ύλη - περισσότερη παιδεία» δεν είναι παρά το περιτύλιγμα για την πρώιμη εξειδίκευση και τη μετάδοση δεξιοτήτων, όπως απαιτεί η αγορά εργασίας, από την Α' Δημοτικού. «Δεν μας αφήνονται περιθώρια να κοιτάξουμε πίσω από τις σελίδες των βιβλίων και όποιος αποπειραθεί θεωρείται αλλόκοτος και ενοχλητικός. Μαθητές και καθηγητές γίνονται πιόνια ενός αναλυτικού προγράμματος, εργαλεία προκαθορισμένων οδηγιών», έγραφαν εύστοχα σε επιστολή τους οι μαθητές του 3ου ΓΕΛ Αρτας.
Η βία και αυταρχισμός δεν είναι παρά η αναγκαία προέκταση μιας πολιτικής που θεωρεί την εκπαίδευση ως εμπόρευμα και ατομική δυνατότητα για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να το αγοράσουν. Μια πολιτική που διαλύει τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, προωθώντας ποικίλες μορφές ιδιωτικοποίησής της.
κλείσιμο της Νομικής, ενώ και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σφραγίστηκε
αμφιθέατρο και διακόπηκαν τα μαθήματα για να μην πραγματοποιηθεί συνέλευση
φοιτητών. Στη συνέχεια «απρόκλητες επιθέσεις» των ΜΑΤ, με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ο τραυματισμός φοιτητών συνθέτουν το γκρίζο τοπίο της βίας και του αυταρχισμού.
Είχαν προηγηθεί, βέβαια, από τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη οι κινητοποιήσεις και καταλήψεις των μαθητών διαμαρτυρόμενοι για το «Νέο Λύκειο» και την περιβόητη «Τράπεζα Θεμάτων» που λειτουργεί ως μηχανισμός έξωσης των κοινωνικά αδύνατων μαθητών από το σχολείο. Στο στόχαστρο των μαθητικών αντιστάσεων τόσο η γενίκευση του θεσμού της «μαθητείας», της απλήρωτης εργασίας, όσο και η προκλητική υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Με την παράταση του σχολικού έτους, την παρέμβαση εισαγγελέα και αστυνομίας, απάντησε η κυβέρνηση διά του υπουργού Παιδείας. Το μάθημα που πρέπει να διδαχθούν μαθητές και φοιτητές από τη Γραμματική και το Συντακτικό του... αυταρχισμού και της βίας είναι ένα: να εθιστούν στην ιδέα ότι δεν έχουν βασικά δικαιώματα και ελευθερίες, όπως αποτυπώνεται και στη... φαεινή ιδέα του πρύτανη του ΕΚΠΑ για κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων και ηλεκτρονική ψηφοφορία. Να σκύψουν το κεφάλι και να γίνουν οι αυριανοί «απασχολήσιμοι»-καύσιμη ύλη για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αλλωστε το δόγμα του υπουργού Παιδείας για «λιγότερη ύλη - περισσότερη παιδεία» δεν είναι παρά το περιτύλιγμα για την πρώιμη εξειδίκευση και τη μετάδοση δεξιοτήτων, όπως απαιτεί η αγορά εργασίας, από την Α' Δημοτικού. «Δεν μας αφήνονται περιθώρια να κοιτάξουμε πίσω από τις σελίδες των βιβλίων και όποιος αποπειραθεί θεωρείται αλλόκοτος και ενοχλητικός. Μαθητές και καθηγητές γίνονται πιόνια ενός αναλυτικού προγράμματος, εργαλεία προκαθορισμένων οδηγιών», έγραφαν εύστοχα σε επιστολή τους οι μαθητές του 3ου ΓΕΛ Αρτας.
Η βία και αυταρχισμός δεν είναι παρά η αναγκαία προέκταση μιας πολιτικής που θεωρεί την εκπαίδευση ως εμπόρευμα και ατομική δυνατότητα για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να το αγοράσουν. Μια πολιτική που διαλύει τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, προωθώντας ποικίλες μορφές ιδιωτικοποίησής της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, όπως αρμόζει στο χώρο-χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων ή φορέων που δεν τεκμηριώνονται.”)